Nereden bileceksin o gördüğün değilim.
Hiç boşuna konuşma, akıl yürütme yetmez aklın.
Artık iyice yaklaşa biliyorum korkusuzca.
Endişem yok büyük karanlıklar sığınacak yer arıyor.
Artık güzel yalanlara ben inandıkça, rastlamıyorum.
Gözümde büyüttüklerim üstüme yıkılamıyor.
Bana emek vermeyenlerin çok uzağında kalıyorum.
Onlar bilmiyor solumu da sağımı da sildim.
Şiir yazmak, resim yapmak varken ağlamıyorum.
Zaaf sandıkları her şeyi inandıklarımı dahi.
Yeniden gözden geçiriyorum tüm olanları.
Kenan Gezici 04/04/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 4.4.2025 20:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!