Beni Arkadan Vur Şiiri - Kağan İşçen

ve sen çekip gidersin
kısa sürer müebbet
hayalin kumral kırılır
ben esmerleşirim düşlerinde

ben herkesin aynısıyım senin gözünde
sen benim için hayatın aynası
kırış kırış olurum kağıtlarda
ve hiçbir bahara sığmaz sözcüklerim
ve tabi ki ben de gidersem
çeker giderim
ben gideyim çoğul baharın sende kalsın

beni arkadan vur cebinden çıkar silahını
ben böyle vurulmaya alışığım
gözümün önünde durmasın ölümüm
isterse dursun bana onu da çok gör
çok gör ki buna da alışayım

gidecek bir kapım yok
bütün kapılar benim
çünkü ben hiçbir kapının değilim
bütün eller senin elin
ama ben hiçbir elin değilim
yüzümü ellerimle kapayamıyorum
ellerim yetmiyor anlamıma
çünkü ben senin gözünde
herkesin aynısıyım
sense benim için hayatın aynası

beni arkadan vur
sevdanla kuşanmışım seni göremem
aslında ben kimseyi göremem
anlaşılmayacak kadar dumanlıyım
sorgusuzum
yargısızım
azlığını anlayamam
her işin en kolayıyım
ama en yalansızım
yalın
sağ salim varamam hiçbir kıyıya
hadi vur
sözünde dur
bir sen kaldın canımın tadına bakmayan
belki arkamdan bir çocuk ağlar
belki bilinmeyen bir şehre eski bir tren gider
bavulum hazır
içinde yeryüzü kefenim
cebinden çıkar silahını beni arkamdan vur
sözünde dur
yığılsın ayaklarının ucuna içtenliğim
ve beni vurduğunla kalma sakın
zaferine umarsız bir kahkaha savur
işte o zaman farklılaşırsın

beni arkadan vur
önüm yok inanamazsın
zamanım boş
vaktim çok
yüreğim bol
hayal kırıklığına uğramazsın
şimdi onu bunu bırak
kanımın tadını çıkar
biliyorsun bu sensen eğer
ilk değilsin
son da olmayacaksın
çünkü ben senin gözünde herkesin aynısıyım
sense benim için hayatın aynası
hadi sözünde dur
beni vur ve gene üç kez gül
ha ha ha
üzerimde hiçbir hakkın kalmasın
intikamından ayıl
pişman olmayacaksın
başını bilmediğin bu cümlenin sonuda kalmasın
aklında
ne ben senin herkesinden biri olayım
ne sen benim birimden herkes ol
dol
sadece gözlerime dol
taşsın yüreğimden kırgınlığın
gene de sen bilirsin
istersen nefretin saçlarına dağılsın
ölümüm seni mutlu etmekte ustalaşsın
gözünü kırpmadan vurabilirsin
hadi sözünde dur
beni vur
önüm yok arkada kaldı gözüm
öyleyse beni arkadan vur
nefretin acımla doğallaşsın
dağılsın öfken gittiğim yere kadar

üzülme
çok severek kaybetmektir şairliğim
anı anını tutmaz
bu senin yazdığın bir bilmecedir
küfürlerin tehlikeli sularımda herkesleşir
ve bütün sorular yanıtsız kalır
ben gene her zamanki gibi kaybederim
herkesin olurum
sen de kendini herkesleştir
kendini herkesleştirerek
vur beni
öldür
hiçbir şeyim ol
ol
sadece gözlerimde ol
sığmasın bakışlarıma beni nasıl unuttuğun
gene de sen bilirsin
canın sağolsun
cebindeki silahını çıkar
kendini bende
intikamınla anlamlandır
bilemediğin bir sonsuzlukta