Sana hep söylerdim ya, tartışıyorsam hâlâ umut var diyedir.
Çünkü insan, vazgeçtiğiyle değil, önemsediğiyle savaşır.
Attığım her adım, biraz daha yaklaşmak içindi sana.
İçimin en derin yerinden geçtim sana varmak için…,
ama sen hep uzakta durdun.
Ne, söylediklerimi duydun, ne de sustuklarımı anladın.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta