Aynı yolları kullanıyorduk.
Aynı kaldırıma ayak basıyorduk, belki de benim bastığım yere bilmem kaç kez bastın.
Benim tam nefesimi içime çektiğim yerde belki de sen nefesini verdin.
İnan bilmiyorum sadece varsayım olarak söylüyorum bunları..
Herkes ayaklarım terliyor sanıyor,
ama kimse bilmiyor o geçtiğimiz yerlerden geçtiğim de ağladığını,
anlatamıyorum bırak öyle bilsinler,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta