Beni Anımsa Şiiri - Devrim Amed

Gökyüzü parildayan yildizlarla donanmis
kus tüyü kadar hafif mavi gece
simdi derin ve sakin.
Bütün sessizligiyle cökmeye basladi
karanligi gecenin bir daha.
Seni seven yüregim bitap düstü artik
Askimi yitirmisim bugün yastayim
gece mavisine bürünürken bakislarin
yine beni animsa
O büyülü baygin gözlerin
Ve
bosluga saplanip kalan bakislarin
öylece takili kaldi yildizli geceye
Nemrut mor rengini alip agladikca
Yabanci ruhlarin uzagindaydi yine

Sen; yüregime abone olan tamara
vurgun yemis yüregimiz askindan
batik ulkenin sonsuz derinliginde

solmayan gülüm, vahsi menekseyi saran gonca
ve baharin mujdeleyicisi mayis cicegi
Tatli bir esinti birakmadi pesimi
Hicbirsey, efsanedeki gibi yasanmiyor
Bak, agliyorum efsaneye inat.
yüregimde sakli tüm iskallerin
Bir özgürlük signagi olan askim icin
Agliyorum iki gözüm iki cesme
Ve sen yine beni animsa
O doyumsuz tebesümünle devamli
Aglasamda ben
VE aglasan da sen
Animsa....