Beni acı kucaklar Şiiri - Musa Apuhan

BENİ ACI KUCAKLAR...

Acı sarmış can yanımı
Sensiz yitik bu günüm de
Uykularım ıslanır gözyaşlarımda
Şafaktan sonra gelme düşüme
Sensiz her anımda beni acı kucaklar
Hangi mavinin dalgalarında.,
Yitirdik sevda yüklü tebbesümleri
Belki düşerim bir damla gibi denizlerine
Soluksuz kalırım sen dolunca yüreğime
Bir balık solungacında
Sığınırım sonsuz gidişlere Yunus gibi
Pişmanlıklar beni çıkarır sahile,
Bir tövbekar yorgunluğunda
Bir günahkar pişmanlığında
Gözümüzden kaçar
Gözlerin ardına saklanan ihanetler
Niyedir bilemedim
Kör ebe oyunları
Bütün mesele kandırmaksa çocuksu duyguları
Aldatışların adıdır kızıl cehennemler
Düşlerimize karabasanlar saplandı
Hayatımız sessiz çırpınışlara esir
Hergün bulanık doğar mı güneş
Dirhem dirhem eriyip donuyorum
Her sarı yaprağa hazan olup düşüyorum
Göçe zorlanan garip kuşlar misali
Zelzele yorgunu toprak misali
Yıkıldım yıkılacak her halim ağıtlık
Tomurcuğa ihanet gömülecekse
Biz sevdaları nasıl yeşerteceğiz

Sevmezsen, yüreğindeki uçurum derinleşir
Sevilmezsen sızılar ın kökleşir
Tutmazsan sana uzanan bakışları
Kaybolursun karanlığın en zifiri tonunda
Küstüğün her yeşil senden baharı çalar
Sarıl mavilere
Gökkuşağına dönsün hayatın...
Git...
Erteleme bana yaşatacağın acıları
Her gidiş müebbet karanlıklara mahkum eder yüreğimi
Sen can olup düşmeden aşk tomurcuğuma
Ben bütün kavuşmaların hep sonundayım
Çare mi?
Tutun gönlüme, tutunayım umuda
Sende can bulayım
Can sefere çıkmadan

Musa Apuhan şiirleri