İdrâk göçüntüsünün altında kaldı cehl-ü cehalet
Cehalet n'yapsın, zaman diye uyudu küllî ilmiyet
Derûnî Bengisu Develi
Her ruh kendi cesetini toplayıpta çıkarsa yola,
Bin defa ölse, kalmaz hiçbir ceset toprak altında ..
Derûnî ( Bengisu Develi )
Ne doğru duayı yaparız,
Ne doğru enerjiyi yayarız.
Biz herşeye aciz kullarız.
Ellerimiz semada.
Yağmur sularını emerek
Kurutmuş
göğe bakan hıçkırık tarlaları
Nihai dönemeçlerde dolanıyor
Şehri kimler çalıyor !
' ikindi sadrında güneş bırakır bin yükünü,
Bulutlar toplanır, gök kubbenin ıslanır yüzü,'
' Mutluluğa hicretini yaptırır, her kesif hüznü,
Arif der; duaya dur, budur bizlere tek sürur ..
' Şi'ra yıldızının ışıltılı parlaklığında
Binbir gece sunsun Rabbim ihtilat-i doğaya
Belki zebun-i mucrimim bakma bi-mecal duama
Şüphesiz rücu eden Kudret-i Rahman var duaya...'
Gün geceden sıyrılır
Hilalin ihtişamlı aydınlığında
-Fecri kim süsledi-
Bir Lokman durağında
Melâlimizi avutmak için onca çaba‽
Acaba avutur mu ?
yaşanmış mutlulukların yerini ,
avutur mu acıyla geçen zamanı-!
Biz dolunaya bakalım
Deseni kendimiz beğeniriz
Gömleği kendimiz biçeriz
Bu bana yakışmadı
Dar geldi deriz
Kendimiz biçmiştik gömleği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!