İnsan nasil görür çocukluğunu,
Evet gördüm geçen akşam,Vapur sefasında, 8’de,
Altin sarisi saçlarimi,ön iki dişim de çürük.
Şekeri severdim oysa, yaşım 5 veya 6..
Bir ara inanamadim gözlerime, hayalle karışık.
Dokunsaniz ağlıyacağim, söz geçiremedim tabi,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta