Ellerim cebimde ağır adımlarla yürüyorum,
dilimde tükenmiş kelimelerimin sessizliğinde,
bir sığnak kurar gibi biriktiriyorum her bir şeyi,
ama sana hoşçakal diyemiyorum bebeğim....
nasıl bir hayattır bu kafiyesi boşlukta gezinen,
kirlenmiş bulanık sularda kaybolan sen değilmiydin,
ay ışığında denizleri kucaklayan ve kaldırıp onu savuran
biraz sarhoş,biraz ukala,biraz da yaramaz çocuk bendim işte...! ! !
19:00
05.01.2007
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 19:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2007 deki ilk şiirim....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!