huzurdun sen
ağacın serin gölgesine sinen
ninniydin geceleri öksüz çocuklara
gözlerinde utangaçtı sevinçler
ateşler düşerken başka ocaklara
büyük felaket sonrasıydı
yıkık bir kentin
yaralarını sarıyordun
kırık gönlünde
anlamından fazlasıydı
sözcükler dilinde
saklanıyordu bir sahipsiz hüzün
sesinin sisli perdesinde
rüzgarlara kapıldı dünyanın yelkeni
alıp götürdü benden barbar dalgalar
söze ruh katan sesini
ah! geç kalmasaydım kendime
yeniden bulabilirdim seni..
Kayıt Tarihi : 17.9.2021 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
TÜM YORUMLAR (1)