yokluğunda kahrolup
gülmeyi unuttum...
kalbimde buruk bir hüzün
gönlümü uyuttum...
ne sana gelebildim
elimde ki gül solmadan;
ne de derdimi dökebildim geceye
sabah olmadan...
sen!
soluk gibi,
ses gibi,
toprak gibi, su gibi yakın...
kalp atışımda,canımda,kanımdasın
şiirlerimde mısralarımdasın...
sen ki;
gözlerin bir top menekşe
mor,sarı,pembe,ak...
ne yazık ki
erken sararıp soldu ağlayarak..
Kayıt Tarihi : 19.1.2004 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
elimde ki gül solmadan;
ne de derdimi dökebildim geceye
sabah olmadan...
sen!
soluk gibi,
ses gibi,
toprak gibi, su gibi yakın...
kalp atışımda,canımda,kanımdasın
şiirlerimde mısralarımdasın...
sen ki;
gözlerin bir top menekşe
mor,sarı,pembe,ak...
ne yazık ki
erken sararıp soldu ağlayarak..
Böyle'' candan içeri'' olanın ağlamasına solmasına herşeye rağman yol vermemeli.
Şiir şiirdeğil , nesne olmuş. Fakat sonunun böyle bitmesine çooook yandım.
yüreğiniz dertlenmesin
Saygılarımı yolluyorum
Hamiye Alkış
düşer.Adını verir dükkana...
içten,temiz ve yalın.insanı yormayan bir şiir.
elimde ki gül solmadan;
ne derdimi dökebildim geceye
sabah olmadan.
selam Abdullah.
Yüreğindekileri ne güzel dökebilmişsin arkadaşım.Ne dertlerimiz var bilsen değil mi.
Derdine ortak olmak isterdim ..
Hoşça kal.:)))
TÜM YORUMLAR (6)