Benden Uzakta Olan Senden/ Daha Uzağa Bi ...

özlemle, beklediğimiz gecede ki düşlerimiz
artık geceye teslim etmiyor kendini...
'seviyorum ' dedik de belkide biz
vuslatın değilde, ayrılacağımız günün
yolunu bekledik
yağmur yağarken çarpan duvarlara
belkide sen/ ben değildik
yalnızlığımızdır belki de

bırakmadım, vazgeçmedim...
senin bütün çabalarına rağmen
ellerini asla bırakmadım
ama şunu bildim;
'sevmek, sevdiğini özgür bırakmaktır, yeri geldiğinde
belki de çekip gitmemdir artık'

ben sana konuşmadım hiç
sen zatan susmayı tercih ettin başından beri
ben sadece şiirlerimde konuştum...
sen de okudun ve dinledin mısralardan

hep bekledim,
kök salmış bir bitkinin kökünde
'seni seviyorum ' demeni
'gel hadi şimdi söyle bana' desem
yok... 'seni seviyorumlar' azaldı bende
susuz kaldı, çatlamış toprak gibi dudaklarım
'hadi şimdi öp desem beni '
hissetmeyeceğim yüreğini
yüreğim sancılı, yüreğimde ki küllenmiş bir kor...

şimdi 'hadi sarıl bedenime ' desem
yok artık.... bedenim yanan bir alev değil
buzullarda sıkışan...
içinde ruh olmayan bir barınak sadece

sesim çıkmıyor ve ben
fısıldayamıyorum bile...
bu aşk büyük geldi bize... çok uzak
çok uzaklara hemde çok uzaklara attı kendini
hemde benden uzakta olan senden
daha da uzak bir yere...