Aylardan Eylül Günlerden Bir günün Ertes ...

Ben üşüyorum. Aylardan eylül, günlerden bir günün ertesi.
Yaşadığım şehir üşüyor, yine aylardan eylül, günlerden bir günün ertesi.

Oturduğum yerden kalktım. Kağıdı ve kalemi düşürdüm elimden.
Odamda ki tek pencereye yöneldim. Aklıma düştü yine.

Aylardan eylül, günlerden bir günün ertesi...
Pencereyi açıp, gökyüzüne bakmak istedim.
Gökyüzü çok ıssız. Yıldızlar saklanmış bir köşeye ve ay parlamıyor. Yıldızsız gecede, yağmursuz bulutlar...
Şarkı söylemiyor bu gün aşıklar...

Rüzgar çok sert esiyor, iliklerime kadar soğuğun ayazını hissediyorum.
Sessiz ve sensiz bir gecenin tam ortasındayım...

Yapmak isteyip de yapamadıklarıma, görmek isteyip de göremediklerime, bekleyipde gelmeyenlerime, özleyip de özlem gideremediklerime, sevipde sevmeyenlerime dalıyorum, bir hançer gibi saplanıyor tam şurama... gerçeklerim...

Aylardan eylül, günlerden bir günün ertesi...
Yere düşen kalemi ve kağıdı aldım yeniden elime.
Yıldızsız geceye, yağmursuz bulutlara, şarkı söylemeyen aşıklara...
Sessiz ve sensiz bir geceye ses verdim uzaktan uzağa...

Dön gülüşüne yandığım...
Dön de, aynalara bakayım yeniden

Dön gözlerine sevdalandığım...
Dön de, gözlerim gülsün masada duran resimde ki gibi yine.

Dön yüzünde ki çizgilere kurban olduğum...
Dön de, yüzüme yansısın görüntün.

Dön ellerini alıp yüreğime koyduğum.
Yüreğimle sevdiğim, okşadığım...
Dön de, yine ben eski ben olayım.

Rüzgar değsin yine saçlarıma,
Bulutlar dağılsın...
Yıldızı çok gecede,
yağan yağmurun altında şarkı söyleyeyim yeniden...

Başım dönsün yine...
Yine uçayım ben
Uçarken seni de taşıyayım, yanımda.
Sevdiğimi, gözlerinin içine bakarak
ama susarak söyleyeyim sana.

Dön yüreğimin yaresi...
Dön...
Üşümesin ellerim, üşümesin bedenİm...
Yüreğim buz kesmesin...

Dön de, yüreğimiz ıssızlaşmasın,
Dön de yüreğimiz üşümesin.

**************************************************
(Şiirselleştirelerek kaleme alınan kısa bir hikayedir.)