Benden Sana Şiiri - Erdem Calikoglu

Fırtınada uçuşan yapraklarda mutluluğu unutmuştum
Yanmış kül olan takvimlerde ise anılarımı soldurmuştum
Denizde bir damla su değil iken, seninle bir deniz olmuştum
Ama bu dünyada bir hiç iken kollarında sonsuzluğu bulmuştum

Kaybolmuştu hayallerim galaksinin kendisinde
Göremez olmuştum ne önümü ne de arkamı
Kayan yıldızlarda dilemiştim eksikliğini tamamlamayı
Kendimden korkar olmuştum artık Ay’ın gölgesinde

Yağmurlarda arar olmuştum yolumu
Girdaplar içersinde görür olmuştum kayboluşumu
Farazi alemlerde gezer olmuştum avare avare
Bilinmeyen bir namütenahi saudade o ehvere

Rüyalara dalmıştım yine, olduğu gibi her gece
Zemheri vuruyordu daima yüzüme
Bir melek endamı karşımda rûz-ü şeb
Bakamıyordum ışıltısından kendisine

Güneşin batışıyla doğuşunu seyre durmuştum
Ahenkle vals eden kuşlara kaptırmıştım kendimi
Büyüleyici kokusuna bırakmıştım manolyaların bedenimi
Şelalelerin büyüleyen seslerinde ruhumu duymuştum

Kovalamıştı aylar ayları, günler ise günleri
Yenik düşüyordu imkansızlığa bu berduş bedeni
Şûrîde ruhunun hayat kaynağı nefhan idi
İşte bulmuştu sonunda, bu aciz, meleğini, yani seni

Galaksiler bulmuştum hiç keşfedilmeyen, gözlerinde
Saysak kayan yıldızları bu evrende, her gülüşünde
Rehber misali rayihan ile, dolaşsak bu evreni, el ele
Ne vermezdim ki seni mutlu görmek için, mütemadiyen, her günde