Benden gitme...
Gidersen, bir kuş eksilir gökyüzünden,
bir bahar, sesini yitirir.
Yüreğimdeki çiçek bahçesi solar,
toprak bile susar ardından.
Bir güvercin uçtu içimden —
adı sendi.
Barış için dedim, sevda için dedim,
ama her uçuş biraz daha uzaklaştı benden.
Ruhumun güzellikleri dağılır,
her biri senin ardına düşer.
Ben, ben olmaktan çıkarım,
bir dağın gölgesine sığınırım,
rüzgârla konuşurum,
adını söylerim,
duyan olmaz.
Kalpsiz biri olurum.
Bir yangın olur içimde,
dumanı göğe,
külü kalbime siner.
Benden gitme...
Gitme ki, kuşlar yönünü şaşırmasın,
yağmur yanlış dağlara yağmasın.
Gitme ki,
ben hâlâ ben olayım —
ve dünya, iki dilde de
aynı kelimeyi fısıldasın:
kal.
Kayıt Tarihi : 8.10.2025 01:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!