Yıllar yılı esnaflık yaptık. Çok şükür kendi işimizden emekli olduk, olmaya da yine de ailemizi geçindirmek için harala gürele çalışıyoruz. Daha doğrusu bu şartlarda çalışmaya çabalıyoruz. Çalışmaya çabalamasak da aç kalırız billahi... Aç kaldığımız gibi açıkta da kalırız. Sonrada kimselere ''Açıkta bir şey mi gördün hemşehrim?''deme hakkını kazanırız. Aman böyle bir duruma düşmeyelim keşke...
Meslek ayakkabıcılık olunca, eş, dost, arkadaş, akraba, arkadaşın arkadaşı, dostun dostu çevresi de haliyle bayağı geniş. Toplasan bir bölük, bir tabur hatta alay bile olurlar... Eeee o kadar popülaritemizde olsun artık canım. Kıskanmayın siz de... Sizin de vardır bir dolu akrabanız, eşiniz dostunuz... Ben size bir şey diyor muyum?
İşte bu eş dost akraba, arkadaş ve arkadaşın arkadaşı çevresi ile zaman zaman ayakkabı satarken tatlı tatlı didişiriz... Yok canım, heyecanlanmayın hemen öyle didişiriz dedi isek saç saça baş başa ya da ağız dalaşı değil bizimkisi, keyfe keder takılmalar diyelim...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta