Benden Beklediler Şiiri - Kenan Gezici

Beton bariyerler arasındayız, kalmadı ki huzur.
Bitti sabahı uykuya hasret olan, zannımca esmer gün.
Sevmek en kutsalı çok sevmenin yettiğini sandım.
Yetmediğini dikili gözlerden utanarak öğrendim.
Hükmüm geçmez gelse de uyku direnir aklım.
Delirtircesine uğultuyla hatıralar gelir peşin sıra.
Sıralansa da ölmeye hazırlayan acılar yapmaz ki işin.
Güzel sevmek silinmiş her insanın hafızasında.
En son galiba ben öğrendim, güzel sevdiklerimden.
Ellerim ve gözlerim ızdırapların inanmış çaresizliğine.
Ömür bu değildi hiçbiri olmadı beklediğim aydınlık.
Her şeye ben yetişirim, bana bıraktılar sevmeyi bile.
Talep etmek yapmaktan daha kolay mı geldi.
İnsani meziyet onurlu olmak peki bunun neresinde.

Kenan Gezici 19/10/2025