Senin bir takvimin varmıydı ki.
Ya zamansız geldin,yada zamansızdın gittin.
Hep ben uğraştım o kahrolası yapraklarla,
Senin hiç geçmeyen günün olmadı ki.
Ya ben vardım yada,benden kalan,
Bana kalan hiç olmadı ki,
Tek kalan takvim yaprakların.
Ben hep onlarla avundum,onlarla ağladım onlarla güldüm,
İsyanım hep o yapraklaraydı.
Bir şubattı hatırladın mı ?
Takvimler ondört`ünü gösteriyordu.
Bir nefesti ki içime çekmiştim seni,şimdi çıkmıyor işte
Çıkartayım istiyorum gelip boğazımda düğümleniyorsun.
Ben o yaprağı yırtamadım ki ben onu yakamadım ki.
Sonra diğeri,bir diğeri daha.
Tüm yaprakların sardı beni,boğdun öldürdün
Ne zaman sensizlik ağır gelse,sen yoktun ki
Ne zaman lodosların,poyrazların esse içimde,sen olmadın gelmedin.
Sen bir gittin takvimler kasımda,saatler hep dokuz,
İnat ettin gelmedin.
Ne zaman söylesene senin takvimin, ne zaman döner eskiye,
Ne zaman güler bu yüzüm ,kalbim,ellerim.bedenim.
Tek yaprak kaldı bendeki takvimin.
Üzülme acüze yüreğim,
Fazla uzun sürmez bende seni tarihe gömerim...29/11/2008 12.00
Kayıt Tarihi : 19.6.2024 02:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!