ne unutur,
ne kapatıp gözlerimi hatırlamak için zorlarım kendimi
bilirler turuncu yollarda ümitsizce yürüdüğüm;
sefil urbam ve hiçliğimi yandaş edip yanıma
öyle rezil ve gözünde rüsva nice ahval halinden
böyle perişan çekilirim kendime....
bende bilirdim fiyongu takıp ütülü gömlek üstüne
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim