Sattı özkardeşi dürzüyü tuttu,
Öz kardeşim kardeşini unuttu,
Şerefsiz elinden zehiri yuttu,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Şerefsiz dürzüye boyun eğilmez,
Öz kardeş dururken düşman sevilmez,
Gamsız iddasız haddini bilmez,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Aç kalsamda ben asla etmem tenezül,
Benim öz kardeşim bu kadar rezil,
Kendini bilmezin neyine üzül,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Gider boyun eğer it oğlu ite,
Şeytandanda lanet olan iflite,
Herkes şahit olsun böyle ibrete,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Gel kardeşim dedim dedim yoruldum,
Bende rezil kardeşime darıldım,
Rezil söz dinlemez hayli gerildim,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Öz kardeş dururken düşmana edilmez minnet,
İstememki bana versede cennet,
Kardeşim sen kendini istersen uyanık zannet,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Namussuzla yatan kalkan mamussuz,
Benimde kardeşimde aynısı yüzsüz,
Gamsız iddasız ve tatsız tuzsuz,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Veysel derki ölse bile yanmamki,
Ettiği yanına kalır sanmamki,
Servet verse ben dürzüye kanmamki,
Bende böyle arsız dürzü görmedim.
Kayıt Tarihi : 29.10.2012 23:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!