kaçabiLdiğim en ırak
varabildiğim en yakınım olmalısın
sana çıktığım her seferde
yollar katetmemeliyim
kollarım kadar uzağımda
yıllarım kadar yanımda olmalısın...
yanlızlığımda cama vuranlar
yağmur damlaları olmamalı
küçük ellerinin sesini duymalıyım
içimi ellerin titretmeli
perdeyi araladığımda usuldan
ağlayan sema yerine gülen yüzün olmalı...
takvim kışı haber verirken
ben üşümemeliyim şehrin buzlu yolunda
deli gibi akmalı kanım
eldivenlerim ellerin olmalı
karın ilk tuttuğu zamanı
saçlarında görmeliyim...
bahar vurduğunda dallara
ben haberdar olmamalıyım
güneşi ilk seferinde
gözlerinden görmeliyim
ordan yansıyan haliyle
ısıtmalı beni,beni sen yakmalısın...
benim gündüzüm gecelerde
çıkıp bir anda gelmelisin
uykuyu unutan gözlerime
avuçlarından bulaşmalı mahmurluk
ve ben,dizin yastığı,sesin türküsünde
öylece uyuyakalmalıyım...
Kayıt Tarihi : 2.2.2001 13:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!