Bende Ağlarım Şiiri - İbrahim Şengün

Bende ağlarım,
Bazen,
Dolu dolu bulut gibi
Bardaktan boşanırcasına seller gibi,
Bazense,
Yavrusunu kaybetmiş anne feryadında
Kaybettiğini yeniden bulma tadında,
Bende ağlarım
Ama yalnızken
Birileri olmasın isterim yanımda
Ağlarken görmesinler
Benimde güçsüz olduğum anların
Var olduğunu bilmesinler diye.

Bende ağlarım,
Bazen,
Sevdiklerini kaybeden insan gibi
Ölüsüne ağlayan her canlı gibi,
Bazense,
Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi
Karnı acıkan kedinin mırnaması gibi,
Bende ağlarım
Ama yalnızken
Birileri olmasın isterim yanımda
Ağlarken görmesinler
Benimde güçsüz olduğum anların
Var olduğunu bilmesinler diye.

Bende ağlarım,
Bazen,
Sevdiğim kişinin omzunda
Ağla içine akmasın diyen ana koynunda,
Bazense,
Bir ağacın gölgesinde
Gözyaşlarım çabuk kurusun diye güneşin böğründe,
Bende ağlarım,
Ama yalnızken
Birileri olmasın isterim yanımda
Ağlarken görmesinler
Benimde güçsüz olduğum anların
Var olduğunu bilmesinler diye.

Bende ağlarım,
İnsanım, et ve kemiktenim bende
Hislerim de olur üzüntülerimde,
Hasretim de olur sevincimde,
Bazen üzüntüden bazense sevinçten
Ama yalnızken
Bende ağlarım.