Bencillik Şiiri - Dilek Eryüzlü

Sesi yankılandı birden sokakta;
-Herkes beni dinlesin!
"Kimin konuştuğunun farkına varın" dedi alttan bir ses..
Bir kaç kişi duyduk sadece..

Gizli mikrofonunu bırakıp penbe sahnesinden indi,
Dünyanın kendi etrafında dönüşünü seyreyledi kısa bir süre.
Kaldırım taşları ile münasebetsiz bir sohbete girişti hemen sonra..
Hayretler boğazımızı düğümlemişti-
Ki-birden hançerini çıkardı,
Ben sustum,
Yanımdakinim göğsüne sapladı..
Korkmuştuk, üzgün, şaşkın ve yorgunduk..
Üçümüz birden sustuk..
Sonra çıkardı ve yeniden sapladı..
Bir daha ve bir daha..

Oysa bıçak yarası, dil yarası gibidir..
İnce kabuk bağlar, yel vurunca azar ve seven bilir ki asla kapanmaz..!

Sesi yankılandı birden;
-Herkes beni dinlesin! "BEN konuşuyorum, BEN..!
"Kimin konuştuğunun farkına varın" dedi alttan bir ses..
İki kişi duyduk sadece..
İkimiz de sustuk.