Bencilliğe Attım Seni

Öküzün boynuzundan aldım dünyayı,
Acıya beleyip, boşluğa attım.
Gazete çıkardım çarşaf çarşaf,
İçini boşalttım, konuyu başlığa attım.
Bir eşek yükü sorunum varken,
Kendimi Musul’un içine attım.
Bir yanım Kerkük, bir yanım Kâbil,
Buna mukabil;

Arnavut’u kaldırıma döşedim,
Habil’in acısını kalbime gömdüm,
Yıllarca Kabil’le yan yana yaşadım.
Babil’e darağacı kurdum,
Kerbela’yı arkadan vurdum.
Yunus gibi yoldaş iken balığa,
Nemrut oldum, İbrahim’i dağladım.
Mecnun gibi sevdiğime ağlarken,
Fatih oldum gemileri bağladım,

Aslı için dağlar aştım,
Bir güzelin gözlerine savaştım,
Ben’den gayrı herkes ile uğraştım.

Ben!
Ben!
Ben!

Hep ben oldum,
Dünyayı avucuma aldım,
Benliğime esir ettim insanlığı.

07.10.2003