Bencil Şiiri - Mümine Altay

İnsan tekil ne bildiğinden beri,
Ben-sen demeyi, güzel yeğledi.
Şahsı üstün tutarmışız, tamam da...
"Ben" bana, "sen" sana neyin nesiydi?

Böyle yoksun etmişler bizi işte;
Kiş,i üstün çıkmış kişiliğine!
Kalbimiz bonkör deriz hece hece;
Öyleyse, "biz" olmayı da bilsek keşke!

Sen tekim dersin, kendini bilirsin.
Oysa tek olan Allah, bilmez misin?
İşine gelen "kapımız" olur da,
Kapının önünü temizler misin?(!)

İnsanoğlu bu işte! gelmiş bana.
Çekmesine çekiyorum an an da.
Üzülcek konu mu burda, karşımda!
O, büyüktür, ıslah etsin bizleri!

(04.07.2016)