Ben Yufka Yürekli Çoban Şiiri - Memduh A ...

Ben Yufka Yürekli Çoban

Ben yufka yürekli çoban, Osmanlı çıbanı
Senin atladığın sayfalarda bir soruyum
Ben bir suyun yanan ıssızlığında
Yetim topraklara akarım, şair gönüllere
Öperim her gece yıldızların alnını
Suskun bir ikindiyim aslında, yağmur var gözlerimde
Ben gündüzlerde sorgu, gecelerde korkuyum

Ben gündüzlerde sorgu, gecelerde korkuyum
Bir yürek taşırım ha koptu ha kopacak
Siz bilemezsiniz müntakim müsellahlar
Bir yenilgi sonrasında başlayan sukutum
Gözyaşı bahçesinde çiçek açacak
Ay ikiye bölününce gece yarısı
Bütün ırmaklar benden akacak

Bütün ırmaklar benden akacak sahih rüyalarda
Ah Ebubekir merhameti, Ömer duruşu
Yordamsız hüzünlerime,bir gölge düşer mi
Uzanır mı öksüz başıma bir sevecen el
Yine aynı yere dönmek istemem tüm yolculuklardan
Ben bağışlanırsam suçlu kalmaz yeryüzünde
Bulandıran bilincimdir tertemiz suyu

Bulandıran bilincimdir tertemiz suyu
Benliğimin çarmıhında ruhum mütereddit
Hazzın tuzağıyla düştüm ben, aşktan başka
Muska takmamışken annem bana
Yeni intiharlar taşıdı aklım masum değilim
İsa’nın kanını şarap yapanlar
Benim tenimi kadeh gibi kaldırdılar şerefe
Ağlamayı unutmak benim suçum bu
Neye yarar anlamak çabası
Anlamak ağlamaya dönmeyecekse

Suskun ikindime kadim bir yağmur yağdı
Anlamaktan bana hep korku kaldı