“Ben” Yok Satıyor Şiiri - Hayrettin Ta ...

Nuh'un gemisinde yaralım yok, yaranım yok, ağyarım yok. Ben Yusuf'um Yusuf...Züleyha' bana sarma yapmasın.
Aşkın sonsözüne, vahımla uyanıyorum.Acıkmışım, sarma istiyor tenim .
Yalnızlık ağıt gemimi yola koydum, öyleyiyse ağlasın herkes.
-gidiyor şair, yaralarını sarsın köpükler,kabukları sahile olsun kaya.
Yunus da yok, aşk da yok, su da yok, ben de yokum. Bu aşkın suyu kirletti beynimi.
-Yaka paça sürükledi beni kaderle kederin fiyort kıyılarına. Dantellerini ören başka bir güzelin koylarındayım.
-Koynuma kadar uzadı koyları.
Yakam açık, sürgünlerim açık bedele.
kaçsam gidem öyleyse son türküyü yunuslar okusun kederimden.
-Bir zamanlar öznesini yazdığım aşkım şimdi belirtisiz nesnesinde nesli tükenen arzuları oynuyorum.
-Yaralarım ara söz olup bütün öğelere yüklendim ,onsuz hiçbir cümle bensiz hiçbir sorunun cevabı değildi.
- Kendime sorup cevapladığımdan böyle kalışların sonuna soru işareti gelmez. Aşkın imlasına aykırı yaşamalar diledim.
-Nesli tükenen tümcelerin yükleminde ney çalamaz özüm. Özümle, öznem arasındayım. Dolaylı tümlecin eklerinde beni anlatır aşk.
-İsmin “e “ halindeyim,yönlerim sana yönelir.
İsmin “de” halindeyim, kaldım,kalanımsın .
İsmin en çok “den”halindesin. Uzaklaştın ,ayrılma halindesin. Oysa eskiden hep
İsmin “ i” halindeydin, her yerde, her sözde, her sızıda beni belirtiyordun.
-Şimdi hangi yalın halin yalnızısın. Hangi yeni umut seni türetir ömre.

Hangi sorunun cevapsız çağrılarında ağırladın beni? Hangi yapım ekinde yaramın anlamı değişti. Basit bir sözcükle açıklanamaz aşkım. Benim aşkımı yapın ve yapım ekleri anlam içinde anlama boyar.
-Vurgumu kaybedeli çok olsa da senli unutamayışın sihrinde sustum, susadım aşka.Ben bu sırra ermek üzereyken ,erenlerim öldü.
-Bu tanımsız, bu açıklanmaz,aşk öykümde sen hangi şehrin şelalesinde akıyorsun .
Vahametsin ıslanmış uslanmalarım.Yaralarımı dövmeli damlaların .-Bir kırlangıcın gözyaşlarında bağlanmalıyım sana.
- Kalbinde kefensiz gömdüğün benime bir mezar yap. Bu büyük aşkın mabedini görmeli Mecnun’lar, Ferhat’lar, Kerem’ler, Romeo’lar ve ben’ler.
-Ki aşk neymiş ders alsın en aşktan.

Gili -
Sev-
- Maktulunu yıkamam için sürekli Kabil olmamı istiyorsun.Huyum Habil’e benzerken, zemzem suyuyla yıkanan sevgim varken, tutkularının cenini büyürken nasıl istersin?
-
- Sınır dışı eylediğin yüreğin ülkesiz ülkesinde hala senin bayrağın sallanırken,hangi güzel kraliçe olarak gelir bahtıma.
- Tehcir , teşhir, terhis edilmiş gen halime aşk toprağın düştü.
Genetik bir kopuştur aşk.Seni istemem içgüdüsel olmalı? Benim babam Mecnun’un da babası.Bu yüzden
gönlün öz vatanımda büyürken sınır dışı edip vize isteme boyna.
-İflah olmayan bir arzu çerçisi olabilirim. Çapkınlık sörflerinde denizleri de kirletmiş olabilirim ; ama unutma ki göz pınarlarını henüz kurutmadım. Kana kana içemedim seni.

İnsandan insana yol var. Aşktan aşka binlerce yol yaşadım. Senin asfaltladığın melodramlı yoldan kaza yapıyorum.Kasko ,bedeli karşılamaz oldu.
- Sen yardımcı kadın olarak oynuyorsun ruhumun filminde Figüranlığını oynayan her güzelin, güzünde yaralarıma yaprakların döküldü, kendime gelemedim.

Unutulmazlığın tutanağına beni yazdı kader.Kederimin kitabı çıktı.
-Bütün kitapçıların en çok satan kitabı. Kapağında gözlerin, arka kapakta son sözlerin.
-Ben yok(um) satıyor.

- Kal u belayla ,aşılmaz bir belanın ışığında gecelerimin hecesini çiziyorum. Şimdi mel'un ve lahitleri yıkılan mabedinin tenhalarında arş ı alanın yürüyüşü beni senden kaçırıyor.
- En iç ve en dış dudaklarının mührünü bastığım günden bugüne dek, zevkler zahir oldu nehirlerime. Arzular kendi gecelerine ihram olup duruyorlar.

Başlangıcı baştan yazılmış vedaların vahasında meylime seni yazdım. Bir merdin yazgısı böyle yazılır. Böyle başlar, bir yiğidin aşk cengi.

Canım ile cananım arasında işlediğin günahın bedelini yazmıyor ebabiller.
-Azazil bugün zilcinden öğretti. Büyük aşka ermek için , büyük zevklere karışmak gerek dedi.
-Bunu sen anlayamazsın, metafizikten zahirdir kabilim.

-Mizanım hazlarımın ortasında, beni sensizken tartıyor kader.
-Çok ağır geliyorum hayata olmalı ki hep sen yanın, hep sol yanım ağır can gülüm.
- Gelinliği gelmek için, siyah entarini gitmek için giydin. Bu aşkın kreasyonu. Damatlığım da siyahtı, gidişim de. Benim yazgımın kreasyonu böyledir gülüm.
- Ben siyah inciler üstünde büyüdüm.Mercanlarımı canımdan, pırlantalarımı pırıl pırıl yaşantımdan aldım bilesin.
- İzanı ve izahı yok bu yok aşkın.
-Bir zamanlar her mevsime ders veren avare gönlüm,şimdi yalnız hazanlara ders verir.
-Şimdi dem zemheridir, şimdi dem zehrin. Zerlerini iyi sakla zamansızlığımdan.Sana aldığım küpeleri yarsızlığın kulağına tak.
- Kulağa küpe olan sözlerimle, zehrini akıttığın gidişlerin
iliğine ansızlığı işle gülüm.
-Meçhule sofasına demlenir,saf yüreğim. Sen rahat uyu, yastığın seni bana tümler gecelerime.
-Sen yeni aşka uyurken, ben ölümsüz aşkımızın seherinde secdelerdeyim.
-Yüzüm, yüzünün kıblesinde, Kabe ile Habbe arasında imkansız kavuşmalar zamanındayım.
Katran karası gecelerime, helalinden hilal uyuturum bağrımda .

- Gök kubbe kök salmışsa aşk gövdemde, senin dallarını her şey özetliyorsa but tazsız tuzsuz, hormonlu meyveler nerden çıktı?

- Tenden şiirlerle anayım,seni diz dize dizelerde istedim. Sen ağaçsız ormanlara orman, dalsız aşk gövdelerine kırık dal, aşk aşklara sevgi olmuşsun.
- Hüznün rahminde doğan geçmiş sana çok ömürlü bir aşk sunamaz bekleme hayattan.

-Topla düş kırıklarını, eteklerin tutuştuğu beyaz entarili geleceğime.
Taptuk Emre’nin, ermesiyim,Emre’siyim 'özlem' diyerek, yüz sürdüm aşk kapına.
- Şiirlerde,öykülerde, yazılarda,kederlerde büyüttüğüm kaderin son harfinde sana seslendim :
-Beni bul ben arasında,ben yeniden sev sen arasında, benimle kal yeniden ,yeniler arasında.