Ben Yazmadım Ki Şiiri - Yorumlar

Günün mana ve önemiyle örtüşmüş yüreğinize sağlık....

günün şiirini ve değerli şairini kutluyorum
kaleminiz ve siz daim olun efendim saygılarımla
şiir hak ettiği yerde zaten övgüye ne hacet
Allaha emanet kalın

Günün köşesine mazhar olan kalemi tebrik ederim.

Dünya Özürlüler (Engelliler) Günü

Öncelikle Günü Şiiri / Şairini kutluyorum.
*
“Sakat” mı, “özürlü” mü “engelli” mi?

TUİK bilgilerine göre, 2002 itibariyle Türkiye nüfusunun yüzde 12,29’u özürlü.
Kim bilir, özürlü sayısı 12 senede ne kadar artış gösterdi?

Adı ne olursa olsun, kendisine “sakat” denilmesinden rahatsız olmayan ve kendi durumunu kabullenmiş nice özürlü varken, sonrasında resmiyette “özürlü” ifade yer alıyor.
Çoğu yerde de “engelli” denilmekte.

Önemli olan “engelli” vatandaşlarımızın kendilerini nasıl gördükleridir. Daha da önemlisi, bizler milletçe “engelli” vatandaşlarımıza hangi hissiyatı aktardığımız, onlara hangi duygularla baktığımız ve yaklaştığımızdır.
Kendimizden biri, bizim gibi biri, sadece doğumdan veya sonrada oluşan eksiklerini kabullenip, ona herkes gibi davranmamız gerektiği bilinci çok önemli.
Ayrıca “acıyarak, vah vahlarla, tüh belerle, yazık, yardımcı olalım…” yaklaşımıyla değil, normal bir insana davrandığımız gibi davranmak suretiyle onları farklı görmemiş, kabullenmiş oluruz. Bu kabul görüş, onlara eksikliklerini değil, normal bir insan olma duygusunu yaşatacaktır ki, bu duyguyu verebilmek esas olandır.
Bir başka husus da engellilerin, engelsizler gibi, günlük hayatlarını devam ettirebilecekleri şartları ve imkânları hazırlamak ve sunmaktır. İşte o zaman değer verildiklerini anlayacak ve toplum içinde hiç çekinmeden, ruhsal ve bedeni zorluklarla karşılaşmadan hayatlarını idame ettireceklerdir.
Hayata küsen, içine kapanan, kendini başkalarından farklı gören, bir kenara itilmiş, tecrit edilmiş, farklı bir mahlûkmuş gibi algı uyandırılmış engelliler yerine; hayata daha bağlı, herkes gibi yaşama tutunmuş, mücadele eden, üreten ve kazanan, kendi olan birini görürüz yanımızda.
*
Kim ister, bir koldan, bir bacaktan; bir elden, birkaç parmaktan mahrum olmayı?
Kim ister, iki değnek arasında yalpalaya yalpalaya yürümeyi?
Kim ister, yerde bedeni üzerinde, ellerinde ayakkabılarla yol almayı?

Kim ister, yüzündeki bir yanıkla, bedenindeki bir farklılıkla, vücudundan koparılmış paçasından geriye kalanla yaşamayı?

Kim ister, hayatı duymadan, olanları görmeden, muhakeme yapamadan, aklını kullanamadan var olmayı?

Yazgısını kendi dünyalarında zaten yaşayan, kendi olmaktan başka hiçbir gayesi olmayan bu insanları küçük görmek, onlara acıyan gözlerle bakmak, uzattıkları eli geri çevirmek, onlara yapılabilecek en büyük zulümdür.

Hiç kimsenin unutmaması gereken bir gerçek var ki, o da “Bugün bana…”
“Yarın sana” olmayacağının garantisi var mı?

İnsan, insanla var olur.
İnsan, insanla kabul görür.
İnsan, insanla insanca yaşar.

“Hayat ne güzel…” dedirtecek insanî bir anlayış ve bakışla hakça ve kabul görerek yaşamak…

Sevgi ve saygılarımla.

Hikmet Çiftçi
03 Aralık 2014

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

Hassas ruhlara hassas insanlara saygılar, Tebrikler

Yaşamayan anlamaz
'Kimisi sakat der kimisi topal'
Daha beter diyenler var, bunlar kalbi sakat olanlardır

ne güzel anlatmışsınız . kimse kaderini kendi yazmıyor ki.
benim için anlamı önemlidir bu şiirin gerisi boş .
kaleminize sağlık

Engelliler günü kutlu olsun. Anlamlı güzel bir seçim olmuş. kalemi kutlarım.

...kıymetli Sedat Yıldırım bey güne düşen bu içli sitemkar şiirinizin güne gelmesinden dolayı sizi ve kurulu kutlarım

...kendi sağlığından mı yoksa çevredekilerin hislerine tercüman olmak için mi yazdınız bilemem ama, manaca çok ehemmiyetli

Sağırdır kulağım,duyamam yalan.
Lal olmuş dillerim,söylemem yalan.
Belki tutuk aklım,bilemem yalan.
Benim kaderimi,ben yazmadım ki.

...bu dörtlük okuyanı boğuyor...bu dörtlükte ayrıca diğer 1. ve 5. dörtlüklerde yer yer kafiye bozuklukları mevcut

...diğer kafiyelerde çok zayıf...saygılar