Ben Yazarım Onlar Bozar

Şeyda oldum mecnun oldum şu âlemi gezerim
Dert ardımı bırakmıyor sanki her yer mezarım
Bir o yandan bir bu yandan hor görüyorlar beni
Her dem bana ah û zardır feryat, figan ederim

Tüm güllere sevdalandım bağ, bahçemi bozdular
Barıştan bir saray yaptım tankla, topla yıktılar
İşçilere yoldaş dedim, köylüyle kardeş dedim
Alıp beni götürdüler zindanlara koydular

Alevi-Sünni, Bâtıni; Müslüman, Gayrimüslim
Arap, Çerkez, Laz, Ermeni sizleri çok severim
Güvenmeyin soyanlara, sömüren her düzene
Türkler Kürtler benim canım tüm halklar hep Kardeşim

Ben dağları yol eyledim yollarımı kestiler
Harlayan yüreğim yandı su bile vermediler
Geldi geçiyor şu ömrüm; düzen hep aynı düzen
Köyde, şehirde her yerde çaldılar hak yediler

Yüzü kavruk ırgat elleri nasırlı işçi
Dillimde büyük sitemdir yüreğimde bir acı
Patron –ağa yedi bizi seni, beni, herkesi
Ben yazarım onlar bozar soyanlar çok yalancı

Mehmet Çobanoğlu
11.03.2011
İstanbul