Ben Yahya Şiiri - Bestami Kurtuluş

bey doğdum
bey yaşadım
bey öldüm
kara duvarlar ördüm en uzun gecelerde
savruldum en uzaklara
en yakına döndüm
düşlerimi gömdüm anamın kucağına

hangimizin daha az ki günahı
sırlarım tutunurdu içimde bir yerlere
sığmadım sığdıramadım kederlerimi
yalnızlığımı mahkum edip talaş tozuna
telaşım bir sabah yaslanıverdi son yolculuğuma
yaslanıp kaldığım çelik kollarda
vazgeçtim arzularımdan
kimseler beni böyle güldüremedi
veda ettim dudağımda huzurlu bir tebessümle
benden başka kim öldüyse eksik öldü

ben yahya
bir doğdum
iki yaşadım
bin öldüm
sarı yaralar açtım kendi göğsüme
sakladım tüm sırlarımı
en çok ben açığa çıktım
sevgilerimi gömdüm kefenimle toprağa
benimle beraber onlar da öldü