Ben Yağmur Olurum...

Hani gökyüzüne bakarsın ya bazen..Hani dolar gözlerin, gizliden…

Ben yağmur olurum…

Sırılsıklamdır bütün duygularım..Yorgun ve mecalsiz, düşerim kirpiklerinden…Kimliksiz bir sevdadır kalan, ayak izlerinde..Yüreğinin en saklı dehlizlerinde, yitirir yönümü, kaybolurum….

Yalnızlığım çarptığı vakit yüzüme,
Dönüp de bakamam aynalara..
İnanmaz bakışlarım, aks-i görüntüme,
İhbar eder kendini gözlerim,
İçinde saklı duran yalanlara…

Şimdi bu göz yaşlarım yanıltmasın seni,
Bir sürgünün gözlerinden çalmıştım…
Yıllar önce,
Bir çocuk vermişti yüzümde ki tebessümü,
Ve öfkemi,
Kırık bir mezar taşından almıştım..

Hani susarsın ya bazen..Sağır eden…Bir sessizlik çöker üstüne fırtınaların..

Ben yağmur olurum..

O vakit, yetmez olur anladıkların..Penceren de bakışlarına çarpar usulca sesim…Kimsesiz soluk alışlarına karışır nefesim.. Sana geç kalışlarımda yorulurum…

Dönüp de bakamam aynalara,
Artık eskimiştir esareti suçsuzluğumun…
Fayda etmez isyanım, “hükmü yanlış” kararlara..

Bir kadın bıkmıştır hayatından,
Bir adam sıkılmıştır kadınından,
Bir çocuk inadına düne saklanmıştır,
Ya da korkmuştur yarınından…

En asil yalanlara feda edilmiştir,
İnsan yanımız..
Ve şimdi gerekçe gösterilmiştir,
Onursuz bir hayata,
Korkaklığımız…..

Hani özlersin ya bazen…Geçmişte saklı duran, sensizliğimi..

Ben yağmur olurum..

Onca kızarım kendime..Lakin bir türlü değiştiremem..Senden habersizliğimi..
Adresi belirsiz bir mektubun, gecikmiş satırlarına kaydolurum…..

Biz değilizdir oysa
Kaldırımda aheste yürüyen,
Küfürbaz sokakların esrarkeş zavallısı…
Bazen genelev kapısında mutlu hayaller kuran,
Çulsuz bir ahmaklığın uçkur sevdalısı….

Biz değilizdir, köleleşmiş bir toplumun,
Düşüncesi mahkum edilmiş azatlısı…
Söylenmiş yalanların “inanmış” bekçisi,
Karın tokluğuna umudunu kanatmış,
Ve “Onur”unu üç beş kuruşa satmış,
Yarınsız günlerin, “bu günsüz” emekçisi….

Biz değilizdir oysa,
İstavroz taklitçisi,
Kulağında küpesi,
Boynunda “haç” sevdalısı..
Şerefsiz hesaplaşmaların “soysuz tetikçisi”,
Bar köşelerinin “aydın” bakışlı şehir magandası….

Dönüp de bakamam aynalara..
İnanmaz bakışlarım, aks-i görüntüme..
İhbar eder kendini gözlerim,
Emperyalist sömürgenin ortasında,
Kanayıp duran ülkeme………………..

Ben, bir defa baktım aynalara…

Yağmur oldum……………………………….