Ben Ve Vakit Şiiri - Yusuf Bulut 2

Bir yağmur yağan dışarıdaki,
Gözyaşlarım sanki dökülen tane tane.
Bir karanlık çöken içimdeki,
Sızan boşluğa sahipsiz duygu,
Göz kapağım kilitlenmiş öylece,
İçimdeki sonsuz uyku,
Bitsin der artık karanlık gece,
Kalbim hangi ritme uydurmuş atışını?
Belirsiz bir zaman hançer misali,
Parçalayıcı canavarın dişleri arasında,
Yutar beni boşluğun boğazında,
Haykırmak gelir sonsuza, sonsuzluğa,
Nefesim kısılır çıkmaz sesim,
Şimdi kaldım uzaklarda tek başıma,
Bir Allah'tan başka kimsesizim.

Allah'ım tek sen varsın beni gören,
Nerede olursam olsam da bilen,
Rabbim her şeyimsin benim sen,
Secde etmek geliyor içimden,
Secde etmek, sonsuza kadar öylece,
Alnımı secdeye koymak karanlık bir gece.

Yıldızlar şahlanır gökyüzünde hırçın,
Kanadında iken bir kırlangıcın,
Kuş misali yağmurlu havada uçmak,
Nereye mi? Bilinmez, zaman ramak!
Vakit, nakit harcanır, harcar beni,
Ben vakitten, vakit benden ileri..

4 Aralık 1996 Çarşamba