Ben; yüksek dağların, garip çiçeği.
Ben; karanlık gecelerin,yalnız çocuğu.
Ben; susuz çöllerde gezinen yolcu.
Ben; patika yolların,çakıl taşıyım.
Sen; aydınlık ufukların doğan güneşi.
Sen; mehtaplı gecelerin,parlak yıldızı.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR. TEBRİKLER.
Yüreginize saglık Hüsamettin Sungur
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta