O çok özlenen ve can alıcı,
ben şımarık ve çocuksu.
Gündelik hayattan uzak,
kimseyi hayatına sokmayan
cömert ve akıllı insan.
Ben gıcıklık yapıp
muzurluk düşünürüm.
onun gizemli gülümsemeleri,
sessizliğe bürünür.
Halen öyle mi? evet öyle,
çok asil ve gizemli
o bir sevgi kadını.
İnan bütün bu sözler
kalbimin sesi,
ben onun koca bebeği,
o benim sevgili meleğim.
16.02.09/Bursa
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 20.2.2009 21:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çiçekli](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/20/ben-ve-o-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)