Ben ve mukavemet Şiiri - Yorumlar

Sonbahar da bile ölmeye direnen cırcır böcekleriyle,
aynı masada oturuyoruz şimdi.
Aynı bankta müstesna bakışlar atıyoruz ve direniyoruz.
Kaldırımların incitilmediği bir gölgede, bilge şarkılar söylüyoruz.
Gençtim ve ne yazık ki henüz ortasında bile değildim ömrümün.
Mızrak gibi sivriydi kelimeler ve onlarada yer açtık soframızda.
Gün doğumuna endişe ekleyemezdik ve gün batımını izleyemedik meçhul betonlar arasında.