Özlemeyi şimdi kavrulmaya yüz tutan topraklara emanet ettim.
Rüzgara verdim yüreğimden sırla, efsunla sökülen tüm sözcükleri.
Kafasına göre essin rüzgar, toprak çatlasın, yağmuru beklesin,
Her gayretim boşa ve hepsi ömürden gitti, yorgunum; ben vazgeçtim...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta