ben uzaktan gözükünce
babam gül açardı beni
bağrında masmavi bir gök
ben uzaktan gözükünce
geniş ovaları sular basardı
benim imgemle yüzünde
anlardım ki kar erimiş dağlarda
kuşlar uçmaya başlardı yüreğimde
babamın bir ölümü vardı ki
beklenmedik, sabahın saat üçünde
her gün uyanırım aynı vakitte
yüreği yetmez olur yeniden
babamın bir ölümü vardı ki
oturup ufku seyrederdi, gölgesi
karışınca akşamın ıtıriyle gölgeme
kitaplar onunla anlam bulurdu
masallar daha yakışırdı anneme
babam şimdi ne güzel, benimle yaşıt
ölüm alkole dönüşüyor gövdesinde
n'olur bir kere daha konuşsaydık
çiçeğe durup bahar açsaydık sesinde
Kayıt Tarihi : 9.12.2015 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babamı son gördüğümde taa uzaktan beni seyrettiğini farkettim. O gece aramızdan ayrıldı. Ve bu şiir çıktı hiç unutamadığım o görüntüden.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!