Bütün ağaçlar eğmiş dallarını
Gökyüzü alçalmış, deniz çekilmiş
Gözlerim baktığı noktada donup kalıyor
Susmuş sanki dünya
Şarkılar konuşuyor yalnızca
Çıkıp geliyorum çoğunun içinden
Donuyorum, yanıyorum
Tutuyorum bir yerinden mazinin
Sonra bırakıyorum
Tekrar arıyorum
Kafam taşıyamayacağım kadar ağır
Yüreğim mücadelede, kafa tutmak için yalnızlığa
Ama yorgun güçsüz tam bir emekçi
Bir ileri iki geri, olmuyor ki
Çoğalıyor, azalıyor içimde bir şey
Kaçıyorum, duruyorum, dönüyorum
Kararsız bir çırpınış
Sona geliyorum, başta buluyorum kendimi
Değersiz bir metal, sonra pırlanta
İki arada bir derede ne varsa
Şarkılar konuşuyor
Ben susuyorum
17.02.2016
Nalan UzerKayıt Tarihi : 18.2.2016 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!