İnsan da her daim tutamaz kayıp gider.
Mutluluk ve hüzün gelip geçer bir zaman.
Bazen acı sımsıcak yanaklarında akar.
Rengarenk kurulmuşsa dört yanın.
Önemi yok sonu belli geçer gider.
Üşenmeden koy heybene al götür.
Aş gitsin hissettiğin her duygu senin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta