Ben şiirim
Gün doğduğunda kör oluyor gözlerim.
Şafak doğmadan anlatmalıyım.
Pişman olmayacaksanız, aydınlanacaksınız.
Ben şiirim, şeytanla konuşurum.
İmanım çoğalır.
Önce bilin, suçlu değilsiniz
Failsiniz. Çünkü seçtiniz.
Şeytanlıysanız, gün(düz) ünüzü göreceksiniz.
Şeytan görmesin sizi, cezasını çekeceksiniz
Ben şiirim
Bu yüzden örteceğim üstünüze geceyi.
Ateşi daha iyi seçeceksiniz..
Bir amaç vardır, boşuna değil.
Konuyu saptırmanın lüzumu yok.
Şer var içimde, ama ben daha iyiyim.
Durmadan ararım mükemmelliği
Zar atmam asla
Sadece rolü oynamam.
Her mükemmel sıradanlaşır zamanla.
Hayatı spontane severim.
İtiraf ediyorum, kötüyü de seviyorum bazen.
Pişman olmak lazım ara sıra.
Hatırlamak acı veriyor
Acı, tatlısıdır zamanın
Zaman kaynadıkça azalıyor
Şiir, zamanı kazanıyor
Zamanlıysan, zamanda var değilsin.
Ay
Sadece var olmaya aday.
Acılar içinde arıyorsun hiçliği, varsın...
Anı bizden alan, alsın..
“Ebediyetim adalettir.”yazıyor, yazsın
“Ebed” kan davam
Ölüm; alınmış intikam.
Gücün yoksa, adalete sığınmalısın.
Hayat, hatırlayana değin
Kesin kısa bir rüyayı
Ben şiirim gör.
Gün doğduğunda kör.
Gündüz arıyorum güya
Gece seziyorum
Onu mutlaka alıyorum sorguya.
Kayıt Tarihi : 27.9.2016 12:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Kadğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/27/ben-siirim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!