Ben Sevdalı Bir Yazdım Şiiri - Orhan Amak

Ben sevdalı bir yazdım yorgun gülüşlerimle
Gecenin en karanlık yanını aydınlatan
İçimdeki dertleri ve bitmez hüzünleri
Karanlık bir gecenin karanlığına atan
Ben sevdalı bir yazdım ben yaza sevdalıydım
Ben aşk ağacının en sevda dolu dalıydım

Ben sevdalı bir yazdım,sevda dolu bir yazdım
Sabaha hiç çıkmazdım içimde aşk olmadan
Tükenmez kalem oldum,kalbime umut yazdım
Çünkü yaşayamam içimde umut olmadan
Ben sevdalı bir yazdım sevda dolu bir yazdım
Ben aşkın şarkısını çalan aşklı bir sazdım

Ben sevdalı bir yazdım ben sevdayı yazardım
Sevda nedir bilmemiş çileli gönüllere
Ruhların en hüzünlü ve ıssız akşamını
Sevdayla anlatırdım aşkla açan güllere
Ben sevdalı bir yazdım sevda dolu bir yazdım
Aşksız bir gönülde bir an bile yaşamazdım

Ben sevdalı bir yazdım ve anlatırdım yazı
Yaz bahar tanımamış çaresiz yüreklere
Bitse bile yeniden başlayan umutları
Ekerdim,umudunu kaybetmiş gönüllere
Ben sevdalı bir yazdım,sevda dolu bir yazdım
Dertle çileyle değil aşkla dolu bir yazdım

Ben sevdalı bir yazdım,sevda dolu bir yazdım
Bir gülüşle silerdim dertleri çileleri
Aşk dolu,sevda dolu bütün türkülerimle
Açtırırdım içimde umutlu çiçekleri
Ben sevdalı bir yazdım sevda dolu yaz bendim
Yalnızlığın hüznünü yüreğimle yenendim

Ben sevdalı bir yazdım,yaz boyu çiçeklendim
Bir şiir gibi düşüp bembeyaz sayfalara
Yürek ağaçlarına aşk meyvaları verdim
Ve içimde yol verdim tüm dertli şarkılara
Ben sevdalı bir yazdım,sevda dolu bir yazdım
Dertlere çilelere büyük bir mezar kazdım

Ben sevdalı bir yazdım güneş oldum ısıttım
Dertlerin soğuğunda üşüyen yürekleri
Uçurdum yüreğimde bir yaz boyu uçurdum
Adı umut olan kuşları kelebekleri
Ben sevdalı bir yazdım,şiir bitti ben bittim
Yalnızlığın o karlı dağlarını erittim