Ne var geceden korkacak? bir dilek tut ve uyu.
Ben seninle,
Bir dilim ekmeğe sevgimi sürerek,
Paylaşmayı düşlemiştim sabahı.
Böylece yediğim içtiğim,
Pek anlamlı olacaktı.
Ve yüreğim de pişirecektim,
İkindi kahvesi ni,
Fincanlara kısmet dolacaktı,
Senli benli
Dudağında ki,
Yıllanmış kırmızıdan,
Çakır keyf utanacaktım,
Sarhoşluğumdan.
Kara gözlerinin mehtabında,
Dalacaktım uykuya,
Rüyalarım bayramlık giyinerek,
Yıldızları dolaşacaktı,
Mutluluktan.
Sabahın güneşini,
Üzerine süzmek için,
Ayarlayacaktım perdelerin aralığını.
Ve güneş odam da sana çarpınca,
İki kere doğacaktı.
Oysa şimdi sen yoksun, yanımda,
Perdelerim dünya ya,
Aralıksız kapalı…
Ozanoğlu 22.06.2009
Ömer TemelKayıt Tarihi : 22.6.2009 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!