On parmağında on kusur bir adam
Geceye hazırlıyordu yüzünü
İkindi kırılmalarında
Yalnızlığın kerrat cetvelini ezberliyordu
Bir kere bir ben
İki kere bir biz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
