Ben Senin Tenini Sevmedimki

Ben senin tenini sevmedim ki..!
Sensizlikten üşüyen bedenime yenileyim..
Ben varlığını sevdim..
Bedenimin senin için üşümesini sevdim..
Senin için çarpan bu yüreği,
Yollarını gözleyen gözlerimi,
Kısacası sana ait olan her şeyi sevdim..
Ben senin tenini sevmedim ki...!

Ben senin konuşmanı sevmedim ki,
Sustuğun zamanlar edebini sevdim..
Tek bir cümleni bekleyen,
Kulağımda çınlayan son cümleni,
Seni dinlemeyi seni ezberlemeyi sevdim..
Ben senin tenini sevmedim ki...!

Uzakta olman mı mesafe koyacak,
Bilmez misinki mesafeler bedenlere hükmeden yüreklere değil..
Her uzaklaştığında gölgen olmayı sevdim..
Yokluğunda katran karası olan geceleri sevdim..
Varlığında yaşadığımız geceleri sevdiğim gibi..
Her ağladığımda senin için akan yaşlarımı sevdim..
Her doğan güneş seni ısıtıyor diye,
Güneşin doğuşunu sevdim..
Ben senin tenini sevmedim ki...

Varlığından dolayı yokluğunu sevdim..
Nefes almayı şükretmeyi sevdim..
Gözlerin geceye benziyor diye,
Sensiz gecelere küsmemeyi sevdim..
Tenin güneş misali sıcak diye,
Güneşin doğuşunu sevdim..
Ben senin tenini sevmedim ki,
Tenin siz yapamayan tenimi sevdim..
Var oluşunu sevdim..
Uyumayı sevdim düşlerimde seni görebilmek için..
Ben senin tenini sevmedim,
Çünkü ben,
Teninin kokusunu bilmeden,
Görmeden ve öpüşmeden sevdim..
Ben senin tenini sevmedim....