Ben Senin En Çok Şiiri - Özlem Koçer

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kısık kısık çoğu zaman,gizli gizli bakar gibi
Önce etkileyen,sonra büyüleyen
Bana her zaman uzak her zaman yasak.

Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Güneşin görevini üstlenmiş sanki, ısıtıyor içimi.
Pek çok gülüş duydum uzaktan
En duyulmaz ama en güzel hayal olan gülüştü senin ki.

Ben senin en çok ellerini sevdim.
Yokluk içinde yokluk gibi
Şimdi yok, ya sonra da olmazsa kaygısı gibi
Avucumda hissettiğim en güzel hissedişti ellerin.

Ben en çok seni özlemeyi sevdim.
Gözlerimin uzağındasın, kalbimin en yakınında
Özledikçe daha çok seviyor,daha çok bağlanıyorum
Özlüyorum evet, yaşanmışlıklarımız olmasada
hayalini yaşamam yetiyor.
Tek taraflı özlemdi
Ve en acı verici şeydi sana olan özlemim.

Ben senin en çok kalbime girişini sevmedim
Sanki sadece ben seni buyur etmişim gönlüme
ben sevecektim sadece.
Ben gelişinle , kendimden geçtim zannediyor,
seninle kendime gelicem diye umut ediyordum.
Ama sen;
ne gönlüne alacaksın beni, nede bana gelişini bilmeyeceksin.
Kendime gelemeyişimin suçlusuydu sevmeyişin.
Ve benim yok oluşumun merhabacısı