Ben seni üç cemre de sevdim
Havadayken nefesim oldun
Seninle soludum güzellikleri
Su gibi akarken yüreklere sevdalar
Toprağa belendim seninle can oldun canım oldun.
Filiz, filiz yeni sürgünler verdin hayat diye
Ben seni üç cemrede sevdim
Bahar oldun şenlendin kök, kök ağaç, ağaç dal diye saldın sürgünlerinde
Tomurcuklara vurdun,
Gül diye ben seni hiç sevmez miyim?
Her yerde sen kokarken ben seni
Üç cemrede sevdim
Gülşenler seninle şenlendi bülbül senin sayende kondu gül dallarına
Özlemler hep sende sonlandı seven yüreklerde
Sen bahardın sen yazdın
Ben seni üç cemrede sevdim
Dört mevsim yaşarım baharda güldüm
Üçün de sensin kar da gül, gül senin adın kardelen
Dayanılmaz güneşin yakışları güneyde
Mevsim baharda olsa sen öylesin
Katre, katre erirken, can oldun ölü bedenlere
Dirilen sevdalardı. Toprak altında can
Ben seni üç cemrede sevdim
Vuslat üç cemrede geldi.
VEYSEL KIZLARKAYASI
15.ŞUBAT.2010.
Kayıt Tarihi : 15.2.2010 22:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!