Ben Seni Tenhalarda sevdim

Değişmem bir gülüşünü
Şehrin yaldızlı bakışlarına
Ben seni hep tenhalarda sevdim
Gül kuruttuğumuz avlularda
Çeşme başında

Ürperir içim
Kalabalıklarda tutamam elini
Alma gözlerini benden
Kaybolurum yoksa
Kentin afilli sokaklarında

Şimdi olmalıydık güzelim
Şehrin saf çocukluğu gibi körpe bir köyde
Salına salına geçmeliydik
Deli dolu akan bir çeşmenin yanından
Elimizde kır çiçekleri
Dilimizde eskiden kalma bir şarkı
Söylemeliydik özgürce…