Ben Seni Seviyorum Şiiri - Hasan Demirçekiç

Seviyorum diyebilmeli insan, kucak açmalı uçsuz bucaksız gökyüzüne,
Sevdasını sayfalara değil gönlüne yazmalı sevdiğinin,
Yazarken narin olmalı yüreği, inciltmemeli sevdiğinin gönlünü,
Kalem değil hislerini kullanmalı, mürekkep yerine gözyaşlarını kullanmalı sevdasını yazarken
Gece olmamalı, güneş batmamalı bu sevda üzerine, ay gündüzde doğmalı,
Sevdaları sözlere sığdırmamalı, anlatmalı gözleriyle,
Kırmalı gönül zincirlerini, kaldırmalı prangaları
Özgür olmalı bir kuş gibi sevdaları,
Kanatlandığında sevdiğine uçmalı hisleri
Ağlayabilmeli sevdasını yaşarken
Haykırmalı hayata ben seni seviyorum, ben seni seviyorum

Bilmiyorum garip bir his var içimde
Ya aşık oluyorum yada sevdayı yaşıyorum yeniden,
Korkuyorum ama nedenini bilmiyorum bu korkunun
Sen, sen korkutuyorsun beni,
O kadar iyisin ki, aradadığımın sen olasından korkuyorum.
Gözlerim isyan ediyor yine bana,
Ağlamak, ağlamak benim işim değilmiş dostlara göre,
Ama yaşlar durmuyor, gözümden süzülüyor, gönlümün derinliklerine,
Korkuyorum çünkü, aynı acıları yaşamak ve yaşatmak istemiyorum,
O sevgi dolu dünyana, hüzün salmak istemiyorum,
Dedim ya, o kadar iyisin ki, seni kaybetmek de istemiyorum.
Bilmiyorum, bu duyguların bu hislerin sonu nereye varacak,
Belki, bir otobüs terminalinde son bulacak,
Beklide, bana bir ömür mutluluk tatdıracak
İşte bütün bunlar için, bütün bunlar için korkuyorum,
Ne olur çok görme bana korkuyu,
Sevdam ağırdır, bir o kadar da yüce
Girdimi sevda yoluna, ya kendimi kaybederim ya seni
Nedense sevdayı yaşamak korkutuyor beni,
Yüce dağlarda değil küçük tepelerde takılıp kalmak,
Ve o tepelerde kaybolmak.
İş te yine, yeniden korkuyorum
Seni kaybetmek istemiyorum
Çünkü, ben seni seviyorum, ben seni seviyorum AYŞEN
(24.11.2002)