ileri alınmıştı saatler, geç kalmıştım biliyorum ama sevdim
ve o an anladım aslında mevsim diye bir şey olmadığını
yürekte sevgi olunca kışlar bahar, ayazlar yaz olurmuş
seni sevdiğim zaman anladım
geceleri yıldızlar ayaklarıma serilir
sabahları neşeyle uyanırdı yüreğim
güneş sevda şarkıları fısıldardı kulaklarıma gün boyu
inanmazsın: gönül bahçem çiçeklerle bezenir
gözyaşı havuzumda nilüferler yelken açardı
her yağmur sonrası
bir serçe şenliğinde atardım kendimi sokaklara
seksek oynamak gelirdi içimden, kaldırım taşlarında
yani seni sevdim ya, işte o zamandan beri
küçük bir kız çocuğu olmuştum aniden
mutluluktan ayakkabısını ters giyen
ellerimden tuttuğunda sende kaybolan ben, dışarıya çıkarken
kaç kez yürek kapını kilitlemeyi unuttuğumu sanıp
kaç kez geri döndüğümü saymadım ve sana bunları hiç anlatmadım
hayat ne güzeldi, ne tatlıydı her şey tadım tuzum tastamam
huzur sokağıydı sanki yürek kıvrımlarım
ben seni sevdim mi...evet hem de delicesine
bir daha ve bir başkasını sevemem biliyorum
biliyorum hâlâ sana ait yüreğim ve biliyorum
ne kadar inkâr etsem de hâlâ sevginle doluyum
Kayıt Tarihi : 4.12.2015 11:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
akşamın acı su karanlığı içinden soğuk kadife teması yalnızlığın şuh bir kahkaha balkonun birinden gizli işareti midir bir başlangıcın sevmek için geç ölmek için erken Toplumcu-Gerçekçi Şair, Attila İlhan.
Emeğinize şiir yüreğinize sağlık.
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (28)