Ben basit bir adamım
öyle çok şey bekleme
ben sana şiir yazarım
sensin kelimelere
işlenensin hasretim
ben sana şiir yazarım
bulutlarda şairane
bir iskemle üzerinde
Fakat
Evvela güzelliğine yazmak isterim
ama çivili sopalarla avlanan foklar
ama Beyin deneylerine kurban maymunlar
ama havayi fişeklerde kör olan kuşlar
yıpratarak karartıverdi gözlerimi
Çocuklar gördüm sevdiğim ölen
Çocuklar çocuklar saf çocuklar
Sakallı ve uzun boylu ölen çocuklar
Bilmem bin bir cahiliyet uğruna
Yoruldum sevdiğim
Sen bir kuş uçumu mesafedesin
Meçhul Kavuşmamız bilmem ne zaman
Çırpınıyorum sevdiğim
Vatanım gibi ellerinde hainlerin
Ben evvela sana yazmak isterim
fakat
hayvan mapushanesi hayvanat bahçeleri
insanlığın en büyük rezilliği
Efulim İçim sıkılıyor
İçim kararıyor
1862 kölelik kalkıyor
Fabrikada işçiler
Yeraltında madenciler
Hiç özgür gibi değiller
bağımsız,hür,Özgür
gibi güzel kelimeler
Tedavülden kalkıyor
Artık kimse hür değil
Yaşasın modern kölelik
Yaşasın modern zalimlik
Çok kötüyüm sevdiğim
temsili kara gecelerde hasretin tene değişi
Bütün bu anksiyetemin nedeni
Bana sen lazımsın
Beni sen iyi edersin
Ah benim gökkuşağı saçlım
Böyle bir çöplüğün ortasında
Ümitsiz bir hastaydım
Sen serum oldun bana
Uykusuzdum sevdiğim
Sen uyku oldun bana
Ah benim sonsuzluğum
Ben seni sevdim
seni sevdim
seni sevdim
sevdim
03.05.2019
Baran TuaçKayıt Tarihi : 3.5.2019 09:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir gayet açıktır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!